‘Zodra het vizier dichtgaat ben ik een andere Lynn’

Lynn Valk is één van de meest getalenteerde motorcrossers die Nederland rijk is. Deze Nijverdalse jongedame heeft op haar 21ste al veel bereikt en gewonnen. Zo werd ze onder meer Nederlands én Europees kampioen voor vrouwen en in 2022 eindigde ze zelfs als tweede in het wereldkampioenschap.

Op haar derde stapte Lynn al op een quad. Lachend: “Mijn moeder was zwanger en zei tegen mijn vader: maar wat als het een meisje is? Waarop mijn vader antwoordde: meisjes kunnen ook crossen. Zelf deed hij ook aan motorcross en daarna hebben mijn ouders beiden op hoog niveau gejetskied, door heel Europa. Ze weten dus goed hoe het is om veel te reizen voor de sport. Toen er kinderen kwamen zei mijn moeder dat ze niet meer de wereld over wilde reizen en kijk wat we nu doen, haha.”

Jongens de baas

“Vanaf mijn zesde, zevende jaar begon ik aan wedstrijden mee te doen. Tussen de jongens, want zo heel veel meiden waren er niet. Vanaf dat moment groeide ik alleen maar door en op mijn 15de reed ik mijn eerste WK in Italië, in 2018 was dat. Tja, zo’n moment vergeet je natuurlijk niet snel meer. Ik was echt wel gespannen, je weet namelijk niet wat je moet verwachten. Al op jonge leeftijd was ik de jongens de baas, maar nu wordt dat lastiger, hoor. Ik houd mijn 18-jarige broertje, die ook op hoog niveau rijdt, bijvoorbeeld niet meer bij. Er komen gelukkig steeds meer jonge meiden bij die crossen, wat goed is voor de sport.”

Tijd en moeite

“Er van kunnen leven is lastig, zeker voor de dames. Wij blijven qua verdiensten toch achter op de heren, ja ook op mijn broertje. Maar, ik heb echt een goed contract voor dit jaar. Ik rijd sinds dit seizoen voor een Duits team, Schmicker Racing-KTM, op een 250 cc viertakt. Daarnaast heb ik een goede hoofdsponsor, hier uit Nijverdal. Maar goed, mijn papa is en blijft uiteindelijk de grootste sponsor, ook als je ziet hoeveel tijd en moeite hij en mijn moeder erin steken. Dat doen ze al toen ik nog een klein meisje was, dat is helemaal super.

Het crosswereldje is één grote familie, je ziet bij alle wedstrijden telkens weer dezelfde mensen. Of ik vriendinnen heb in de crosswereld? Dat kan ik niet zeggen, ik kan wel met iedereen goed opschieten. Beste vriendinnen zul je nooit worden en dat is ook logisch.

‘Ik ben een vrij technische coureur, maar ik mag soms wel wat agressiever zijn.’

Je bent elkaars concurrent op de baan: zodra de helm op gaat is het ieder voor zich. Zodra het vizier dichtgaat ben ik een andere Lynn. Bijgelovig ben ik niet, maar alles wat rechts is of zit, gaat wel voor bij mij. Mijn laarzen, handschoenen, noem maar op.”

Vaste monteur

“Schmicker gaat elke keer met een truck naar de races toe en zorgt ervoor dat de motor en alle benodigde spullen aanwezig zijn. Ik heb een vaste monteur vanuit het team gekregen, dat is echt heel fijn. Ja, het team heeft alles goed voor elkaar, ze geven mij de structuur die ik nodig heb. De monteur maakt mijn motor iedere keer helemaal klaar. Zelf werk ik als monteur in het bedrijf van mijn vader en oom, dus ik kijk altijd graag met mijn eigen monteur mee. Die passie heb ik ook van mijn vader overgedragen gekregen. Op mijn derde liep ik hier in een overall rond met een ringsleutel in de hand.”
Soms vindt ze het een voordeel en soms een nadeel dat ze zelf ook sleutelt. “Ik weet er natuurlijk alles van en ik weet precies hoe het moet. Als jouw monteur het op een andere manier doet dan moet je daaraan wennen. Maar goed, als er iets loos is, dan kan ik heel snel aangeven waar het precies zit. Het is fijn als je monteur het spelletje snapt. Na een paar sessies was ik al gewend aan mijn nieuwe motor en ik had hem heel snel afgesteld naar mijn eigen smaak.”

Vóór elke wedstrijd loopt ze de hele baan, om te kijken hoe hij erbij ligt. “Ik houd zelf van banen met zwaar zand, daar presteer ik doorgaans goed. Ik ben een vrij technische coureur, maar ik mag soms wel wat agressiever zijn. Ik heb een trainer bij het team en die geeft dat aan, ik weet het ook van mijzelf. Je moet mentaal ook erg sterk zijn. Het is geen teamsport dus je staat er alleen voor op de baan. Je moet sterk in je schoenen staan. Daarnaast heb ik een mental coach die mij helpt om het beste uit mijzelf te halen en ik werk al heel lang met hem samen.”

Sardinië

“Normaal gesproken gaan wij met de camper, niet zo gek als je familie een camperbedrijf heeft, naar de races toe. Maar als het verder is, zoals Madrid het afgelopen weekend, dan vliegen we. Nu gaan we naar Sardinië en mijn beide ouders gaan dan mee. De week erop zijn we in Arco di Trento, dus dan blijven we in Italië. Stappen? Hmmm, nee dat doe ik bijna niet. Sowieso niet in het seizoen. Wel heb ik leuke vriendinnengroepen waarmee ik afspreek en uit eten ga. Het stapleven hoort gewoon niet bij het leven van een sporter. Ik train zoveel als ik kan en iedere dag train ik sowieso fysiek. En nee, ik heb niet het gevoel dat ik iets opgeef. Ik mag doen wat ik het liefste doe, dus dan voelt het niet dat ik iets laat.”