Kroonjuweel: Bedrijfsopvolging voor Henk en Ernestine Voskuilen
Sinds 1 februari werkt Anthoniek Voskuilen (25) fulltime in de Houtense familieonderneming Voskuilen. Het beoogde doel? Het bedrijf overnemen dat moeder Ernestine en vader Henk Voskuilen zo zorgvuldig hebben opgebouwd. “Het is de bedoeling om Anthoniek alles bij te brengen. Zoiets doe je alleen bij familie, het is als een geheim recept dat je vol vertrouwen doorgeeft aan de volgende generatie.”
De afspraak die is gemaakt staat met dochter en moeder Voskuilen. Beiden zien er onberispelijk uit in hun – hoe kan het ook anders – Voskuilen-bedrijfskleding. “Zoals wij over alles goed nadenken, is ook de kleding van ons salesteam, bestaande uit vier dames, een belangrijk visitekaartje”, aldus Ernestine. “Natuurlijk hadden wij kunnen kiezen voor de standaard sets van Vakgarage, maar de dames kunnen zelf online hun kleding bestellen zodat we gedurende de week, goed kunnen variëren. Misschien is het een typisch vrouwending – jurkjes, jasjes, bloesjes – maar we krijgen het daadwerkelijk van onze klanten terug. Wanneer wij op zaterdagen met ons vieren lopen, dan zijn ze helemaal verbaasd.”
Stofzuigen
Anthoniek vult aan: “Wij vinden het belangrijk dat klanten het bij ons gezellig vinden. Daarom hebben we een speciale baristabar waar mensen een verse cappuccino of espresso kunnen drinken. Die ongedwongen sfeer spreekt mensen heel erg aan. Wij blijven ver van hijgerige, gedwongen verkopen. Mensen moeten er een goed gevoel aan overhouden als ze hier een auto kopen, ook voor de langere termijn. Het doel is dat ze bij ons terugkomen. Ja, ik kan oprecht blij worden als ik op maandag de mail open en een mooie review lees van de zaterdag ervoor. Dat is wel waar wij het alle vier voor doen.” Al vóór 1 februari werkte Anthoniek steevast iedere zaterdag en in de vakanties voor het familiebedrijf. “Een jaar of tien ja, ik begon met het schoonmaken van de kantine voor twee euro per uur. Daarna mocht ik auto’s stofzuigen en vervolgens vond ik mijn weg naar de receptie. De verkoop doen ik ongeveer een jaar of acht.” Ernestine: “Wat ik graag gezegd wil hebben is dat mensen zich heel erg welkom voelen bij Anthoniek. Ze kan supergoed verkopen. En ja, sinds wij het vrouwelijke salesteam hebben, zijn de verkopen echt aanzienlijk gestegen.”
Kantoorwerk
Toch was het heel lang onduidelijk of de ambities er wel waren. “Sterker nog, ik heb heel lang getwijfeld. Tegen mijn vriendinnen zei ik altijd: nee, dat doe ik absoluut niet, werken in het bedrijf van papa en mama. Maar goed, mijn vriendinnen wisten toen al wel beter. Ik zou hoe dan ook in de automotive zijn beland, maar dan meer in de financiële hoek. Ik heb IVA gedaan, daarna een Master in finance in Engeland en vervolgens heb ik anderhalf jaar bij BOVAG gewerkt. Ik heb er onwijs veel geleerd, maar kantoorwerk is niet voor mij weggelegd. Ik denk dat het hoe dan ook gezond is om buiten het familiebedrijf ervaring op te doen. En het is goed om niet alleen maar je ouders als baas te hebben gehad.”
Ernestine, overduidelijk trots: “We hebben er nooit op aangestuurd en hebben altijd gezegd tegen Anthoniek: volg je eigen pad en stippel de carrière uit die jij voor jezelf ziet. Zelfs toen Anthoniek naar de IVA wilde, zetten wij er onze vraagtekens bij. Het leek mij beter dat ze een bredere financiële opleiding zou gaan doen, maar ze wilde het per se. Achteraf ben ik enorm blij dat ze het stokje wil gaan overnemen van Henk en mij.” Anthoniek haakt aan: “Auto Voskuilen, inmiddels dus Vakgarage Voskuilen, zit nu eenmaal in mijn bloed. Vroeger letten mijn ouders er wel op dat ze het niet de hele tijd over werk hadden. En dan nog, natuurlijk gaat het heel veel over de zaak, maar niet alleen maar. Vaak gaan we op zondag met elkaar eten en dan gaat het er heus wel even over, maar zeker niet de hele tijd.” Ernestine: “Ik zeg wel tegen Henk: laten we het maar over wat anders hebben. Het is goed om elkaar er zo nu en dan op te wijzen.”
Guppie
Anthoniek: “Sinds mijn 18de verkoop ik auto’s en ja, natuurlijk was het spannend in het begin. Mijn eerste verkoop vergeet ik nooit meer: een rode Peugeot 107. Het blijft vreemd om auto’s te verkopen aan mensen die soms wel 50 jaar ouder zijn dan ik. Dat ze aannemen wat ik zeg en niet denken: wie is dat guppie? Bijna dagelijks krijg ik de vraag of men met de afdeling verkoop spreekt, ze verwachten gewoon geen vrouwenstem.”
Het mooiste aan het vak is volgens haar mensen blij te maken met een auto. “Iets wat toch een hele grote uitgave is. Soms zitten mensen zwetend tegenover me omdat ze het zo spannend vinden. Laatst verkocht ik een auto aan een mevrouw die weet dat ze niet meer lang te leven heeft, dat raakt mij dan ook behoorlijk. Toen de dame vertrokken was ben ik gelijk naar het kantoor van mama gelopen en kon ik mijn emoties even laten gaan.”
Mijn hart gaat uit naar de sales. Met mijn ouders heb ik besproken dat ik mij het eerste jaar echt focus op de verkoop, zodat ik het bedrijf en de collega’s goed kan leren kennen. Ik vind het goed om het pad op deze manier te bewandelen.” Ernestine, aanvullend: “En de inkoop hè? Dat is zo’n kroonjuweel dat je niemand anders leert dan je eigen kind. Ja, zo is het nu eenmaal. Het is je bedrijfsgeheim. Ik doe het al sinds 2007 en het is het juweel van je bedrijf, dat vertrouw ik mijn eigen bloed wel toe. Ik blijf het zelf zeker ook doen, daar is het veel te leuk voor. Soms neem ik Anthoniek dan mee zodat ze er wat van kan proeven. Wij doen bijna alleen maar import en dat is natuurlijk wat anders dan inkopen bij een groothandel in Nederland.”
Luxemerk
“Over kroonjuwelen gesproken”, zeg Ernestine. “Je moet zorgen dat je als werkgever aantrekkelijk bent en blijft, daar geloof ik heilig in. Wij doen er alles aan om het uitdagend te maken; qua educatie, bijscholing, uitjes en bijeenkomsten. Je moet bij een team willen horen. Wij verzorgen voor de jongens in de werkplaats bijvoorbeeld een sportschoolabonnement. En soms, op zaterdag na een goede verkoopdag, vieren we dat met een fles champagne. Ik vind dat je successen moet vieren met elkaar. En nee, dat heb je zeker niet overal. Ik probeer ons dan ook als luxemerk neer te zetten met de voordelen die erbij horen, zodat collega’s het gevoel hebben dat ze trots zijn om hier te mogen werken. Dat ze de ambassadeurs zijn van je bedrijf. Zeker in deze tijden van krapte op de arbeidsmarkt, het moeilijk kunnen vinden van goede mensen, werken deze voordelen die wij bieden zeer zeker mee.
‘Heel gezond om buiten het familiebedrijf ervaring op te doen’
Gelukkig zijn we op volle sterkte qua personeel. Bij verkoop zijn we al jaren steady, maar technische collega’s voor de werkplaats, dat blijft altijd een uitdaging. Het hele team, inclusief de zzp’ers en parttimers, telt inmiddels 33 mensen. We hebben een behoorlijk jong team. Ik ben 53, Henk is 62 en wij zijn de oudsten. Ondanks dat onze andere dochter, Marie-Lou, niet vast in het bedrijf werkt, maakt ze er wel een wezenlijk onderdeel van uit. Ze is, naast haar eigen baan, heel erg betrokken bij het bedrijf. Als er iemand ziek is op zaterdag dan helpt ze ons uit de brand bij de receptie en is ze steengoed in sociale media en het organiseren van events. En tijdens de vrijdagmiddagborrel is ze er gewoon bij. Niet omdat het moet, maar omdat ze het gezellig vindt.”
Beleid is bepalend
Op de vraag wat moeder en dochter zien aan kansen en bedreigingen voor de toekomst, antwoordt Ernestine: “Wij zijn bij Profile en Vakgarage aangesloten en dat is een goede zaak. De regeldruk neemt toe, certificeringen worden steeds breder en Profile en Vakgarage helpen ons daarbij. Daarnaast zijn het gevestigde namen, voor ons trekt dat klanten vanuit het hele land. Mensen komen zelfs uit Friesland naar ons! De locatie in Houten is bovendien heel sterk, lekker centraal in het land en bij allerlei uitvalswegen. Via Profile krijgen wij veel gestuurd werk vanuit leasemaatschappijen en hier bij Vakgarage doen wij voornamelijk particulier. En ik moet zeggen dat ik het ook prettig vind om bij een club te horen.”
Tot 2019, dus 15 jaar lang, waren ze stand alone Auto Voskuilen. “Dat ging prima hoor, maar het geeft me een trots gevoel om onderdeel te zijn van die organisaties. Je kunt bij elkaar aankloppen als je met iets zit of als je een bepaald type auto zoekt. Ook hier proef je weer dat familiegevoel, daar zijn wij toch wel heel erg van. Anderzijds verandert de markt, de rol van het autobedrijf, de manier waarop we ons voortbewegen.”
Anthoniek: “De toekomst zal grotendeel elektrisch rijden zijn en dat is mooi, ik rijd zelf in een Nissan Leaf en ben zeker een ambassadeur. Maar goed, er is wel stabiel beleid nodig om door te kunnen pakken met de transitie. Al onze monteurs zijn sowieso voorbereid op elektrisch.” Ernestine: “We zijn zeker bezig om een verdiepingsslag te maken. Wat kunnen we doen qua batterijrevisies, batterijmetingen en battery health check? De vraag naar elektrisch is qua verkoop momenteel nog te laag om er vol in te stappen, maar natuurlijk sorteren wij wel al voor. Nogmaals, beleid zal heel bepalend zijn voor de branche.” Anthoniek: “Het gebrek aan richtlijnen maakt de toekomst onzeker. Natuurlijk denk ik wel eens over een eigen laadstation of laadplein bij ons pand, maar dat is nogal wat qua investering. Loont het? En zo ja, wanneer dan? Er zijn nog veel losse eindjes.”
Coaching
Anthoniek: “De bedrijfsopvolging is een route die we samen gaan bewandelen en die route is echt net pas gestart. Eerst maar eens kijken hoe het hier met elkaar gaat, maar er lijkt een team te zijn dat de zaak kan overnemen als mijn ouders met pensioen gaan. Dat ben ik niet alleen, maar ook bedrijfsleider Jochem en assistent-bedrijfsleider Luca voor Profile en Voskuilen. Ik ben hier opgegroeid, volwassen geworden, met mensen die mij nog kennen als klein meisje en ja, dat zeg ik heel eerlijk, dat is best spannend. Ik ben één van de jongere medewerkers en soms denk ik wel eens: hoe ga ik dit nu tegen een ouder iemand zeggen? Ziet iemand mij als die dochter van? Ze zullen vast niet alles tegen mij zeggen, maar ik stel me wel zo gelijk mogelijk op als de rest. Ik zal zeker mijn mening geven over zaken als ik vind dat het beter of anders kan. Bovendien help ik zoveel mogelijk mee met dingen in het bedrijf die gewoon gebeuren moeten. En nee, niet alles komt mij aanwaaien, ik moet er gewoon voor werken. Ik moet me net als ieder ander bewijzen.”
Ernestine: “En voor coaching en mentoring kun je altijd bij ons terecht.” “Dat weet ik en dat doe ik ook. Het toeval wil dat ik twee vriendinnen heb die beiden ook in het traject zitten van bedrijfsovername. Hen spreek ik veel, want wij herkennen veel bij en van elkaar. Daarnaast zijn we bezig met een begeleidingstraject voor bedrijfsopvolging. In eerste instantie is het voor mij bedoeld, maar ook voor bedrijfsleider Jochem en assistent-bedrijfsleider Luca. En uiteindelijk ook voor papa en mama.”
Ernestine: “Wij zijn met een aantal partijen bezig, maar het belangrijkste is dat Anthoniek en Jochem de klik hebben, Henk en ik passen ons wel aan. Overigens is coaching niets nieuws voor ons, wij hebben meerdere keren coaching gehad tijdens de verschillende fases waar het bedrijf doorheen ging. We hebben er in ieder geval goede ervaringen mee. Op die manier heb je in mijn optiek toch de grootste kans van slagen.”
Het bericht Kroonjuweel: Bedrijfsopvolging voor Henk en Ernestine Voskuilen verscheen eerst op Aftersales Magazine.
Bron
Titel: Aftersales Magazine